1. W jakim wieku powinny pojawić się wszystkie zęby mleczne i ile jest zębów mlecznych?

    Zębów mlecznych jest 20, po 10 w każdym łuku zębowym. Proces wyrzynania zębów mlecznych rozpoczyna się około 6 miesiąca życia pojawieniem się centralnego siekacza przyśrodkowego w żuchwie, a kończy około 31-33 miesiąca życia wyrżnięciem się drugich zębów trzonowych w szczęce.

  2. Jak przeprowadzać zabiegi higieniczne ? Czy należy nitkować zęby mleczne?

    Szczotkowanie zębów, które jest podstawowym zabiegiem higienicznym należy przeprowadzać dwukrotnie w ciągu dnia, rano i przed snem. Zaleca się stosowanie miękkich szczoteczek odpowiednich wielkością do wieku pacjenta, z pastą do zębów o zawartości fluoru 1000 ppm., którą należy rozetrzeć we włókna szczoteczki (ilość –wielkość ziarenka groszku). Po umyciu zębów przez dziecko, należy skontrolować jakość wykonanego zabiegu i poprawić w przypadku niedokładnego umycia zębów. U dzieci w tym wieku zaleca się mycie zębów przez wykonywanie ruchów okrężnych szczoteczką lub ruchów szorowania.
    U młodszych dzieci zazwyczaj występują przerwy pomiędzy zębami, które umożliwiają odpowiednie oczyszczanie wszystkich przestrzeni przy użyciu szczoteczki. Jednak kiedy zęby ściśle przylegają do siebie, w celu właściwego oczyszczenia przestrzeni stycznych zaleca się stosowanie nitek stomatologicznych, szczególnie pomiędzy zębami trzonowymi mlecznymi ( czwórkami i piątkami). Zabieg ten powinien być wykonywany przez rodziców. Pomocne mogą być specjalne trzymadełka do nitek dostępne w aptekach i drogeriach.

  3. Jaką profilaktykę fluorową należy stosować u dzieci w tym wieku?

    Kontrolne wizyty stomatologiczne powinny odbywać się u dzieci ze zdrowymi zębami co 6-12 miesięcy, a u dzieci u których leczone były ubytki próchnicowe co 3-6 miesięcy. Podczas tych wizyt w zależności od indywidualnych potrzeb pacjenta lekarz dentysta zastosuje profilaktykę w postaci pokrywania zębów lakierami fluorkowymi.
    Profilaktykę endogenną ( krople i tabletki fluorkowe), zaleca lekarz dentysta, tylko w wyjątkowych sytuacjach.

  4. Czy można wykonywać u dzieci zdjęcia radiologiczne zębów?

    Zdjęcia rentgenowskie są wykonywane przez lekarzy dentystów, tylko wtedy gdy zachodzi taka konieczność. W przypadku pacjentów u których stwierdza się liczne nowe ubytki próchnicowe, jest badaniem pomocniczym w celu wykrycia wszystkich ognisk choroby, które należy leczyć. U pacjentów z wypełnieniami na powierzchniach stycznych zębów zdjęcie radiologiczne pozwala ocenić obecność ewentualnych ognisk próchnicy wtórnej, a w przypadku rozległych ubytków próchnicowych pozwala na ocenę tkanek wokół korzeni zębów.
    U pacjentów którzy doznali urazu zębów jest niezbędne w celu prawidłowej diagnostyki i leczenia.

  5. Na czym polega zabieg lakowania zębów?

    Pierwsze zęby trzonowe stałe ( szóstki) wyrzynają się około 6 roku życia. Zęby te mają głębokie bruzdy i zagłębienia w których dochodzi do retencji pokarmów, a pojawiają się kiedy zdolności manualne pacjentów do dokładnej higieny są jeszcze niewystarczające. Wówczas najszybciej jak to jest możliwe od czasu pojawienia się tych zębów do jamy ustnej, bruzdy te zalewa się specjalną żywicą (uszczelniaczem), w celu ich wygładzenia i ułatwienia oczyszczania. W ten sposób zapobiega się powstawaniu ognisk choroby próchnicowej.
    Zabieg wykonuje się jednorazowo, jednak podczas wizyt kontrolnych lekarz dentysta sprawdza jakość uszczelniacza. W przypadku jego częściowego ubytku, brak należy uzupełnić.

  6. Co to jest utrzymywacz przestrzeni?

    W przypadku przedwczesnej utraty zębów mlecznych, które w sposób naturalny utrzymują miejsce dla zębów stałych wyrzynających się w ich miejscu, należy zastosować aparat „utrzymywacz przestrzeni”. Ma to szczególne znaczenie w przypadku przedwczesnej utraty pierwszych lub drugich zębów trzonowych mlecznych ( czwórek i piątek), i pozwala na zachowanie miejsca dla zębów przedtrzonowych stałych.
    Utrzymywacze przestrzeni mogą być standardowe, cementowane na zębach, w formie pierścieni, lub koron z wysuwanymi tulejkami. Mogą być także wykonane indywidualnie dla pacjenta w formie aparatu ortodontycznego ruchomego lub cementowanego na zębach, w zależności od etapu rozwoju i stanu pozostałych zębów.